παρατραχύνομαι

Μ

(μόνο το μέσ. με μτφ. σημ.) κάνω κάτι υπερβολικά τραχύ, σκληραίνω υπερβολικά κάτι («παρατραχύνεται τὴν ἑρμηνείαν ἐν οἷς ἑκάστοτε σπουδάζει», Θ. Μετοχ.).